“Büyük Elazığ Depremi”nin yıldönümünde hayatını kaybedenlere rahmet diliyorum.
Rabbim bir daha böylesi afetleri yaşatmasın ülkeme.
Bu ülke insanı zor zamanların insanıdır. Bu devlet zor zamanların devletidir. Hâlâ bu reflekslerimizi kaybetmemişiz. Ülkemiz ve insanımız için acılarımız ne kadar büyük olursa olsun umudumuz da var. Hüznümüz ne kadar çok olursa olsun onu paylaşacak 80 milyon yüreğimiz de var. “Devlet nerede?” diyenlere en güzel cevabı sahada olan devlet adamlarımız, bürokratlarımız veriyor. Basınımız orada, askerimiz, polisimiz, kurtarma ekiplerimiz, sağlık personelimiz, kriz yönetim merkezimiz, halkımız… Bu dayanışma değil mi acılarımızı yüreklere bölüp azaltan? Bir ekmeği ortadan bölüyoruz, bir suyu aynı tasta içiyoruz. Biz buyuz, imkânı yok bölünmeyiz. İmkânı yok ayrışmayız.
Depreme karşı bir oluşuna kurbanım Elâzığ. Dik duruşuna… Ayakta oluşuna… Yara sarışına… Merhem sürüşüne… Şifa niyetine her hareketin… Tırnaklarınla enkazı kazışına…
Depreme karşı bir oluşuna aşığım Türkiye’m. Arayışına, soruşuna… Yanışına, ağlayışına ve dua edişine… Organize oluşuna, yardıma koşuşuna… Etle tırnak oldu Türkiye burada. Devlet ve halk el ele… İlk andan itibaren… Depremi iyi yönetiyoruz. Güzel ama aynı iyi yönetimi deprem öncesinde de yaparsak belki de can ve mal kaybını en aza indiririz. Buraya da bir mim koymamız icap ediyor.
Kimse yok mu? diye soruyoruz. Bakıyorsun kuzeyden Ordu “Buradayız.” diyor. Güneyden Mersin “Buradayız.” diyor. Batıdan İzmir ”Biz de buradayız.” diyor. Doğudan Diyarbakır “Yanındayız komşu.” diyor. A partisi, B partisi yok herkes burada. A düşüncesi, B düşüncesi yok; her fikir burada. İnsanlık söz konusu… İnsan olmak… Mesele bu işte… Yurdun dört bir yanından sesler yükseliyor “Buradayız.” diye. Biz hep birlikte Türkiye oluyoruz. Ölenler taziyemiz oluyor, kurtulanlar sevincimiz. Birlikte üzülüyoruz, birlikte seviniyoruz. Enkazın altından uzanan eli 80 milyon tutmak istiyor. Üşüyen canlara bütün ülke battaniye olmak istiyor. Komşu kentlerden kimse eli boş gelmiyor: battaniye, soba, mama, çocuk bezi…
Kimse yok mu? diye soruyoruz. Kürt’ü “Buradayım.” diyor. Türk’ü “Buradayım.” diyor. Alevi’si “Buradayım.” diyor Sünni’si “Buradayım.” diyor. Kimse enkazın altında kalan canın ırkını, mezhebini, dilini, rengini sormuyor. Onu kurtarmak için elinden gelenin fazlasını yapıyor herkes ama sosyal medyada bazı maymunlar da “İyi olmuş.” diyor. Bazı mallar da mallıklarını ispat peşinde koşuyor. Siz alık bir halde yaşamaya devam edin. Orası Doğu’dur ve hepsi teröristtir, diyor embesilin biri. Bu şehir ve bu ülke sizi bir böcek gibi ezip geçecektir. El ele ezecektir sizi, kol kola, yürek yüreğe. Siz ayağa dolanan bir çalı bile değilsiniz. Sinek bile olamazsınız. Siz cehennemi temsilen bu dünyadasınız. Bu dünyanın şeytanlarısınız. Kendi kimliğinizin şarlatanısınız.
Sesimi duyuramıyorum, diye sahte mesajlar atanlar var. Enkaz altındayım, diye yalan atanlar var. Orada zamana karşı yarışan ekipleri bu sahte mesajlarla meşgul eden hörgüçler sizler de kahrolun emi. Dakikalar bile önemli… Orada belki de kurtarılacak olan bir cana engel oluyorsunuz bu tür mesajlarla. Neyin aklını yaşıyorsunuz? Deprem fırsatçılarına posta koyuyoruz. Deprem provokatörlerine lanet okuyoruz. Sıcaklık sıfırın altında… Bazılarının insanlığı da sıfırın altında… Nasip değildir herkese insan olmak, insan kalabilmek ve insanca yaşayabilmek…
Söylenecek çok şey var aslında. Gün yara sarma günüdür. Birlik olma vaktidir. Futbol maçında “Elazığ üşüme Fener seninle” sloganıyla seyirciler atkılarını, berelerini, eldivenlerini atıyorlar sahaya depremzedelere ulaştırılması için. İnsan acı içindeyken bu tür güzellikleri görünce mutlu oluyor insanlık adına.
Gün, enkaz altında yaşam mücadelesi verenlere dua etme günüdür. Provoke edecek olanlara öfkemiz illaki olacaktır ama onlara takılıp da birliğimizi, dirliğimizi bozmayacağız. İşimize bakacağız ve işimize engel olmaya çalışanları da susturacağız. Bu ülkenin hiçbir insanı sahipsiz değildir, yalnız hiç değildir.
O kadar doluyum ki! Bir yandan can pazarı, bir yandan laf pazarı… Deprem sözcüğü, tep’mekten gelir köken olarak. Bizler de ülkemize, insanımıza karşı tavır takınanları, insanlarımızı ayrıştıranları en şiddetli şekilde tepeceğiz. Konuşmamız icap ettiğinde konuşacağız. Onların ağzı varsa bizim de onları yutacak ağzımız var. Onların bizi rencide edecek, kıracak ve üzecek lafları varsa bizim de onlar kahredecek cümlelerimiz var ama asla kimseden bir korkumuz yok.
Elazığ yiğidin harman olduğu diyardır. Yüreğinde herkese yer vardır sadece vatan hainlerine yer yoktur.
Başın sağ olsun Elazığ’ım.
Başın sağ olsun Türkiye’m.
