Paulo Coelho’nun yayımlanan son eseri olan “Mektup”, anlatı tarzında çok güzel bir kitap. İçerisinde her dilden, her inanıştan, her kültürden bu dünya üzerine düşen rengarenk kıssa tarzı anlatılar yer alıyor. Daha ilk kısa anlatıdan itibaren insanı çeken ve insanın bir şeylerin farkına varmasını sağlayan özelliğe sahip. Hiçbir anlatıya başlık kullanılmamış olması da işin ayrı bir rengi bence, sebebi ise anonim olması olabilir ya da okuyan her dimağın kendince çıkardığı anlama ait bir başlık kullanmasını istemesi de olabilir.

İlk anlatılarından birinde tırtılla ilgili bir kıssa vardı. Onu da kitapta anlatıldığı gibi birebir değil de aklımda kaldığınca anlatmak daha güzel olur. 

“Sürünerek ağır ağır ilerleyen tırtıl hep gökyüzüne bakıp uçan binlerce kuşa özenir, kendini küçük ve horlanmış hissedermiş. Sonra bir gün Yaradan, ondan bir koza örmesini istemiş. İlk defa koza öreceği için hangi amaçla öreceğini ve işin sonunun nereye varacağını bilmiyormuş. Kozayı örüp içine girince orasının kendi mezarı olacağını düşünmüş. Sonra bir sabah uyandığında rengarenk bir kelebeğe dönüştüğünü, herkessin ona hayranlıkla baktığını görmüş. Artık imrenerek baktığı kuşlar gibi maviliğin sonsuzluğuna kanat çırpıyormuş.”

İnsanlar da ömürlerinin çoğunu bir başkasının hayatlarına bakarak ve onlara imrenerek geçiriyor. Bu imrenme bir süre sonra hayattan tat alamamaya ve hatta isyana götürüyor bazılarını. Ancak sabrın ve şükrün harmanından demlenmiş çayı yudumlayıp emek vererek, çalışarak kendisi için hangi hazinelerin gizli olduğunu öğrenmeye ve bulmaya çalışmak hayatı daha anlamlı ve yaşanır kılacaktır. Başkalarına bakmaktan ziyade kendi içinize dönüp orada saklı olan hazineyi keşfetmek daha doğru olur.

Tırtıl misali, yolun sonu denilen bir anda rengarenk kanatlara sahip olup güzelliklere uçabilirsin. Hiçbir vakit inancını ve azmini yitirmeden çalışmayı bırakmamak gerek. Dünya denilen bu iki kapılı hanın penceresinden izlerken hayatı, oralarda çiçekler, güller yetiştirmek sizin elinizde. Ya güllerin ruha huzur veren kokusunu içinize çekip hayatınıza güzel anlamlar yükler, bülbülün sesini dinlersiniz ya da gülün dikeninine takılıp kanayan parmağınızın acısıyla yaşarsınız!!! Karar sizin!!!

Unutmayalım ki,

“Hayatın sizin için neler sakladığı, bir kelebeğin kanatlarında gizlidir.”

Biraz sabır!!!

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol